sinanözüköyü
www.SİNANOZUKOYU.TR.GG  
  ANA SAYFA
  SLAYT
  SiNANÖZÜKÖYÜ
  TARiHi
  KöY MANZARALARI
  Resimlerim
  iLGiNC BiLGiLER
  SAGLIK
  ZEKA TESTi
  SiiR ve FIKRA
  YARISALIM
  KUR-AN DiNLE
  ASKERE GİDECEKLER
  VEFAT EDENLER
  BARAJ ÖDENEKLERi
  ZiYARETCi DEFTERi

-------D U Y U R U -------

SİNANÖZÜKÖYÜ GELENEKSEL KEŞKEK ŞENLİĞİ YİNE ZAMANINDA YAPILACAKTIR. (kesin tarih bu köşeden yayınlacaktır.) www.sinanozukoyu.tr.gg

--www.sinanozukoyu.tr.gg--

SİNANÖZÜKÖYÜ






TARiHi

Tarihi

Köyümüzün tarihi taa Osmanlı dönemine dayanmaktadır. 700 yıllık bir geçmişi olduğu tahmin edilmektedir. Köyün değişik arazilerinde o döneme ait yaşantı kalıntılarına (mağara, yazı ) raslanmaktadır.Sinanözü köyünün  ismi bir rivayete göre osmanlı savaşları zamanında üç kardeşin bu bölgeye yerleştiği dilden dile dolaşmaktadır. Bu kardeşler biri karacaoğlan, diğeri yalman ve Sinandır. Sinan ağanın bu köye yerleştiği ve adınıda buradan aldığı tahmin ediliyor.

Kargı 1936 yılına kadar bazen Osmancık’a, bazen Tosya’ya bağlı olarak idare edilmekte iken, 1936’ da ilçe yapılarak Kastamonu iline, 1956 yılında Çorum İline bağlanmıştır.


Kültür

Dünyada sadece Kargı'da yapılan özel bir tulum peyniri ile de bilinir. Osmanlı Dönemi'nde de 1.Dünya Savaşı sırasında teslim olmayan yegane şehirdir. O kadar çok şehit ve göç vermiştir ki şehir hala çok boştur. Tulum peyniri, bamya ve pirinç (çeltik) yetiştirilir. Her ne kadar tosya pirinç'ci densede asıl kargı havzasında yetiştirilip üretilmektedir. İki üç hatta dört mevsimi bir arada yasamak mümkün ovada sıcaktan bunalıp Kızılırmakta serinlerken yayla ve dağ köylerinde Temmuz ve Ağustos aylarında üşürsünüz.

Kargı yemek kültürü olarakta çok sayıda leziz,yemeye doyamayacağınız yemeklerede sahiptir. Rivayetlere göre Osmanlı Mutfağı'nın aşcıları Kargı'dan gidermiş. Meşhur Kargı Sırık Kebabı her ne kadar Osmancıklılar sırık kebabı bizim demeye başlasalarda sırık kebabının diyarı kargıdır. Ayrıca keşkek,soğan kallesi ve mıhlama Kargı'ya özgü yemeklerdendir. Tatlılardan da incir uyuşturmasını unutmamak lazım.

Bitki örtüsü meyvesinden sebzesinden herşeyi yetiştirmeye okadar elverişlidir ki, say say bitmez. Örneğin incirinden narına şeftalisini antep fıstığına, elma armut sebzeleri saymaya gerek yok galiba.

Kargının fazla adından söz edilmese de somun ekmeği dillere destandır. Çayın yanında katıksız yenilebilecek derecede leziz bir ekmeği başka bir diyarda yemek mümkün değildir.


Köyün gelenekleri osmanli gelenegi nasilsa devam etmektedir 
ve artik her yil düzenli sekilde eglenceler senlikler yapilir,
yemekleri pirinc pilavi, yaprak sarmasi,sirik kebabi, keskek,
 mihlama türlerindedir.

Coğrafya

Çorum iline 116 km, Kargı ilçesine 41 km uzaklıktadır.

 

İklim

Köyün iklimi, Karadeniz  iklimi etki alanı içerisindedir.

 

A

  
Ahacuk: İşte
Alıştırmak: Ateşi Tutuşturma
Alaf: Dallardan Hayvan Yemi
Abat olmak: Zengin Olmak
 
Aha: Burda Anlamında 

 
 
Acamı: Acemi
Accuk: Az olan
 Amel: İshal 

 
 
  Artuk :Yemekten kalan 
 
 Avu .Zehir,Orman Gülü
avuz: Doğuran İnegin Sütü ilgili
 
Ayak yolu:tuvalet


B
 
Batırmak :Sokmak Bahalı: Fiyatlı 
 
  Bıçkı: Hızar
Böcük: Böcek
Böğön: Bugün
Böğülce:fasulye 
 
Bıldır: Geçen Sene
Bişi. Önemli veya Gizli Söz
Bohça :Bezden Taşıma Eşyası 
   
  Bahalı: Pahalı
 Beri :Buraya,yakına


   
Cember: Başörtü Çeşidi 
 
 Cılk :Sulu, Bozulmuş Yumurta
Cingan: Çingene Cicik: Meme
Cimcik :Çimdik
Cıvırtmak:İshal, Oyun Bozan
Cızmak: Çizmek
Ciraat: Akıntı Cücük: Civciv
 

Ç

 
Çangal: Uzun Sırık
Cente :Çanta
Çiğit Çekirdek
Çentik: İşaret, İz
 
Çökelik: Yağsız Kuru Peynir
Çillenme: Tohumların Yeşermesi
Çimmek: Yıkanmak
Çekişmek Ağız Kavgası

D
 Darı: Mısır
Davunun dibi: kötü anlamında
 Depmek: Ayakla Sıkıştırma,Vurma
Dize:Teyze
 Dişemek: Keskin Hale Getirmek,kızmak
  Ditmek Tırnakla Karıştırma
 Dolamak: Sarmalamak
 
Dolaşmak: İplerin Karışması
Dalaşmak: Kavga Etmek(İt Kavgası)
Düve: Yaşına Gelen İnek



  Ehel: İyi
 Eyeş: Ekmek Çevirme Aleti
Enük: Köpek Yavrusu
 
Emi: Oldumu,
Emmi: Amca
Entere: Elbise
 Essah: Gerçek
Erinmek: Üşenmek
Eşmek: Kazmak
Ellik: Eldiven
Evcülük :Çocukların Aile Oyunu

F

Faşırtı: Yayın Bozukluğu 
 
    Fiske: Yavaşca
Fol:Kümeste Tek Yumurta
Foltak: Bolca,Geniş
Fene: Çok, Fazla

G
Gabalak: Bir Bitki
Ganayaklı :Mazlum
Gartopu: Patates
   
 
Gapı .Kapı, Evin Önü
Gatık: Ayran,
Gazel: Kuru Yapraklar
Gancık: Dişi Köpek
Gasıt: Yalan
Gaydalı: Dertli 
 
 
Gaza: Kaza
 Galabalık :Kalabalık
Gebic: Kenarı Olmayan
 Gevmek: Ağızda Çiğnemek
 
Gelberi :Tırmık
Geçek: Merdiven,İskele
Gıcık: Sinir Bozucu 
  
 
 Gıymık: Küçük Odun Parçacığı
Gırklık: Koyun Kırkma Aleti
Gıç atmak: Hayvan Tekmesi
 
Gısmak: cimrilik yapmak
 
Gıran: Tepelik Yerler
 
Gılık: Kıyafet, Görünüm
 
 
 Goruk: İçi Boş Yemiş
 Göscek: Gözlük
Göğ: Yeşil, Olgunlaşmamış 
  Gübür: Pislik Birikintisi
Guşak: Bele Bağlanan Giysi
Guşluk :Sabah Vakti
Günlükçü: Yevmiyeli İşçi
Gügüm :Bakır Büyük Su Kabı
 



H
Habura: Burası
 
Harar: Büyükçuval 
 ark: Su Kanalı 
 
 Hışır: Yıkık, Dökük
 Hımbıl: Uyuşuk
 Höltek :bol,geniş
 

I
fışgın: Ağacın Yeni Dalları
Irgamak: Sallamak
Işmar: Göz İle İşaret
Işımak: Gecenin Aydınlanması

İ
 İçlik: Gömlek
İlerki Gün: İki Gün Önce
İt Dirseği: Arpacık

K
Karaltı: Gece Belli Olmayan
Kara Kış: Aralık Ayı
Kerme: Hayvan Dışkısı,Gübre
Keşik: Sıra
Kenef :Tuvalet
Kelem: Karalahana Gövdesi
Kömüş: Manda
Kösere: Elle Dönen Biley Taşı 
 
 
L
 Löküs: Tüplü Lamba

M
Mahsus: Yalandan
Mahna: Sebeb, Dayanak
Madem: Meğerse, Onun İçin
Madalu: İştahlı
 Mehlem: İlaç,Merhem
Meh: Al, Buyur
Mintan: Gömlek
Mıh :Çivi
 Mıymıntı :Huysuz, Sorunlu Kişi
Mudara: Sağlam Olmayan
Murç :Kalın Demir Delgi

N
Namazlık: Beyaz Başörtüsü
Ne oluyosun: Neden Karışıyorsun

O
 Orak Ayı: Temmuz Ayı

Ö
Öğez: Küçük Sinekler
Ödlek: Korkak
Öğürmek: Kusmaya Başlamak
 
Ölen: Öğlen
Ötürek: İshal

P
Pancar: Kara Lahana
 
palan palan:büyük büyük
Patik: Kısa Örme Çorap
Palan :Minder Çeşidi,eski kumaş
Paşa Paşa: Mecburen, Zorunluluk
Perzü: Marul Cinsi Bitki
Peştembal :Yöresel Giysi
Pelit :Meşe
Peşgür: Havlu
Pisik :Kedi
Pıykmak: Hızla Koşmak
Pıykıtmak: Kaçırmak
Pıtlak: Patlamış Mısır
Potin :Bot Ayakkabı






  Sahan: Geniş Derince Tabak
Saplık: Balta,Kazma Tutma Yeri
 Sazak: Bataklık,Çamurlu
 Salmak: Serbest Bırakma
  Sedir Sekmen: Küçük Tahta Oturak
 Set: Oturma Yeri, Koltuk
 
Sırgan: Isırgan Otu
Sinmek :Saklanmak
 Sini: Büyük Tepsi, Sofra
Su Dökünmek: Küçük wc
 
Sökütmek: iyileşmek,atlatmak
 
Sıpartlama: budama

Ş
Şalgam: bir çeşit yemek
 
Şişek: Yaşında Koç 
  Şilte: Bez Örtü


  Tevek: Üzüm Dalı
Tevekkel: Sakin Kişi
Terek :Mutfakta Raf 
  Tıkız: Sıkıca Kapalı
Tokalak :Yuvarlakça
Toklu: Koyun Kuzu Arası
 Tutak:Mutfak Kap Tutacağı
Tünemek: Tavukların Oturması

U - Ü
 Uyra :Rüya
Ürmek: Havlama



V - Y
Vacur Vucur Konuşma: Boş Konuşma 
  Yalavu: Ateşin Alevi
Yal: Hayvan Yemişi
Yaşmak: Baş Örtüsü Çeşidi
Yavan: Tadı Az Olan, Tuzsuz
Yaymak: Sermek, Otlatmak
 Yennik: Hafif
Yonga :Odun Parçaları
Yolmak: Bitkileri Elle Toplamak 
  Yitmek: Kaybolmak
Yufka: İnce Açılmış Hamur 
  Yüz numara:tuvalet

Z
Zahra: Değirmene Giden Mısır
 Zemheri: Ocak Ayı
Zıkkımın Kökünü Ye: Azarlama Deyimi

Nüfus

Yıllara göre köy nüfus verileri
2007 105
2000 97
1997 92

 

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım yani cogunlukta celtik tarlalari 
ve bamya ekimi ve hayvancılığa dayalıdır.

 

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte
 köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

Seçim Yılı Muhtar
2004 Mehmet KALYON
1999 Mehmet KALYON
1994 Mehmet KALYON
1989 Mehmet KALYON
1984  

Altyapı bilgileri

Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon yapılmakta olup, Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.


Meşhur tarla isimleri


Akdaş, bebek çimeceği, arpalık, kızılcadibi, kızılkaya, göleyanı, Hasan kaşı, taşlık, depecük, ağcıyalık,bağlık,deşdi,kesecük, gökböğet, silicoğu, koççay,



Meşhur sülaleler

Gülleç, Cevlat, Cımıstak, Yardurucu, Turşucu, Caplak, Tımbır, Karagülle, Veyis, Gıcır, ÇilHasan,
şişko,Memiş, Balak, Arap, Çıkıbekir, Gocagöz, Fıstık


ilginç eşya isimleri

Sundu, tömek, gözer, 

Yöresel Kıyafetleri
 

1-Giyim-Kuşam-Süslenme

 

A-Kadın Kıyafetleri

 

Çorum halkının giysileri gündelik, konukluk tabir edilen (yabanlık) diye iki ayrı gruba ayrılır.

Genel olarak eski kadın giyimi biçimine üçetek denir.

 

- Üste Giyilenler

 

Üçetek :Buna zıbın’da derler. Ayak üzerine kadar uzanan tam boy elbisedir.Arka tek parça ön iki parça olduğu için üçetek denir. Yakası V ve U şeklindedir İki ucu göğüslerin altında birleşir. Kollar uzun derin yırtmaçlıdır. Yaka, etek, kol kenarları sim şerit, sim işlemelerle süslenir. Genelde kutnu kumaşlardan yapılır.Bu kumaşlarında kemha, taş, bıçak, tefarik ve mecidiye gibi çeşitleri vardır.

Şalvar : Belden ayak bileklerine kadar geniş pantolon tipidir. Belde ve ayak bileklerinde bezekler vardır. Bezek yerlerinden geçirilen kaytan iplerle sıkıca bağlanır. Paçalarda kaytanla pezek yerinden bağlanıp bolluk aşağı doğru sarkıtılır. Kutnu kumaşlardan yapıldığı gibi her çeşit yün kumaştan ve donluk dediğimiz ipekli kumaştan yapılır.

Salta : Üçetek entarinin üzerine giyilen yörede kazaki, libade, erkane, fermene gibi adlar alır. Genellikle mor, bordo renkli kadife veya çuhadan yapılır. Boyu belin altına gelecek şekilde önü açık olan saltanın yakası üç parmak genişliğinde dik yakalı ve uzun kolludur. Kol altında üçgen “kuş” parça vardır. Yaka, arka, önler omuz ve kol üzerleri simli klaptan ile blonya iğnesi tarzında stilize çiçek motifleri ile işlenmiştir. Yine yakanın kenarı, kol ağzı ve etek uçlarını yanyana dört sıra halinde simli kaytanla süsleme yapılır.

Bohça Kuşağı : Üçeteğin üstünden bel kısmına bağlanır. Pamuklu ve yün dokumadan yapılır. İki cm. eninde muhtelif renkte çizgileri olup gayet ince ve zarif çiçeklerle süslüdür. Buna şal kuşak denir.Diğer bir çeşidi dalabülüz (Trablus) ipekli olup inceli kalınlı mor, turuncu, yeşil, sarı, kırmızı, siyah beyaz çizgili kare şeklinde ucunda uzun saçakları bulunan dokumadır. Üçgen katlandıktan sonra uzun tarafı arkaya gelecek şekilde uçlardaki bağlarla bele bağlanır.

 

- İçe Giyilenler

 

İç Donu (Paça) : Bir nevi kilot olup, şalvar altına giyilir. Halk arasında mandik.tumman, don veya çakşır denir.

İçlik : İç gömlek üzerine giyilir. Donluk veya bezden yapılır. İçine pamuk konursa pamuklu içlik olur.

Sıktırma : Bir çeşit yelek delmedir. Şimdiki korsa görevi görür. İçlik

altına gömleği üstüne sıktırılıp kopçalarına takılır.

Gömlek : Yakalı, yakasız iki çeşit olduğu gibi süs bakımından da güzel oyalı, kirpik oyalı, sıçan dişi oyalı olmak üzere üç çeşidi vardır. Önünde uzunca bir yırtmacı vardır. Yırtmaç ve yaka kenarına 2 cm. eninde beyaz ipekli kumaş geçirilir. Ön kısım 4-5 adet düğme ile kapatılır.

 

-Başa Giyilenler

 

Canfes : Al, mor ve şarabı renklerde olup küçük ve dar festir. Püsküllüdür,püsküller genelde siyah olmakla birlikte renklileri de olmaktadır. Püsküller mikyas gamze olarak adlandırılmaktadır. Sayısına göre 5,6,7,8 ve daha çok gamzeli diye tanımlanmaktadır. Canfes üç parmak eninde ve makara şeklinde yapılır. Tepesi incilerle süslenir. Tepenin ortasında büyük bir mahmudiye altını vardır. Kenar kısımlarına ise üst üste sık sık yirmilik altınlar dikilir. Bu altınlara tepelik altını da denir. Fesin etrafına çeki bağlanır. Çeki üçgen katlanır. İnce kumaştan ve elbisenin rengindedir. Saçak şeklindeki siyah ipek püsküller fesin arkasından bele kadar uzanır. Püskülün fese tutturulan ucu sarı tel ile iki sıra halinde süslenir.

Yazma : Canfes üzerine bağlanır. Güllü ve çiçekli basmadır. Pamuk dokumadan yapılmıştır. Genelde beyaz ve siyah renklidir. Fesin önü açık kalacak şekilde saçları ise örtecek biçimde kullanılır. Düz örtülerek kullanıldığı gibi üçgen katlandıktan sonra yaşmak yapılarak ta kullanılmaktadır. Fesin üzerine örtülen örtüler elbiseye göre değişir. İpek kıvrak, oyalı krep, çember denilen örtü yaşlılar tarafından kullanılır.

 

 

-Ayağa Giyilenler

 

Çorap : Yünden, iplikten (tire), tiftikten (filik) örülen çoraplar giyilir. Beyaz, siyah, kahverengi (ceviz kabuğu ile boyanır. Kurşunî renklerde olur. Beyaz olanlar kendinden nakışlı olduğu gibi düz örgüde olur. Renkli ipliklerle örülen çoraplar aynı bir güzellik taşımaktadır. Bu nakışlar civan kaşı, tavşan izi, süt yüzü, melek hanım camdan sallandı, kaseli masalı, çevre örneği gibi isimler alır.

Ayakkabı : Çorabın üzerine mes ve edik adı verilen ayakkabılar giyilir. Derileri (sahtiyan tamamen Çorumda imal edilen mesler sarı, kırmızı ve siyah renkli olup uzun boğazlı, kısa boğazlı, kopça ile yandan sarhatlı, mes üzerine bağlamalı olarak dört çeşit mes giyilir.

 

- Aksesuarlar

İç Anadolu’da süs eşyası altın ve gümüş kullanılmıştır. İlimizde altın ağırlıktadır. Tepe altını.alın altını gibi.

Saka: Bir bez bant üzerine dikilen altınlar çene altından geçirilerek fesin iki yanına tutturulur.

Gerdaniye: İpek kaytan ve ya kırmızı kurdelayla altınlar aralıklarla dizilir,boyuna gerdanlık yerine takılır

Gırtlak Altını: Hilal şeklinde kesilmiş muşamba üzerine ipek bezle kaplanır.Mahmudiye altınları ile süslenir.

Göbek Destesi (alıç Altını) : Altın zincir veya kırmızı kurdeleye büyük altın orta olmak üzere kenarlara küçük altınlar aralıklı dizilir. İçiçe iki sıra yapılır. İçteki küçük yarım ay şeklinde diğeri de ondan biraz büyük yapılıp ikisi birleştirilerek iki ucuna kancalı olup şal kuşağının iki yanından tutturulur.

Saç Altını : Zincir veya kaytanla saç örgüleri uçlarına takılıp yürüdükçe ahenkli ses çıkartır.

Zülfiye : Küçük küçük borular şeklindedir. Gümüş zincire aralarına boncuklar süslenerek saçın iki yanına ve tek tarafına takılarak kullanılır.

Pazvat : Sekiz on santimetre uzunluğunda iki santimetre genişliğinde boru şeklinde gümüş süstür. İçi boş olan pazvatın bir ucu kapalı bir ucu kapaklıdır. Kapak açılarak muska konur. Altında halkalar vardır.(altın takmak için) iki ucundaki zincirle boğaza takılarak kullanılır.

Kol Topları : Gümüşten yastı ve top (leblebi kırığı şeklinde) dört ve beş sıradan yapılır. Geniş tabakaya tutturularak klips şeklinde takılır. Diğer adı ığıldır, telkarı, paftalı, savatlı, bilezikler takılır.

Gümüş Kemer : Altınla karışık işlenir. Ön ortasına gelen tokalar kadınlarımızın medeni durumunu gösterir.Bu kemerler bindallı ve fistanların üzerine takılır.

 

B-Erkek Kıyafetleri

 

Erkek kıyafetleri genellikle yün ve ya yün pamuk karışımı düz ve desenli kumaşlardan yapılır.Maddi durumu iyi olan aileler çuha ya da luvi adı verilen kumaşlardan dikilen kıyafetler giyerler. Kıyafetler sosyal konum ve grupları arsında farklılık gösterir.

Gömlek : Beden içine iç çamaşır olarak göynek giyilir. Yörede göynek diye tabir edilir. Evlerde tezgahlarda dokunan ipek karışımı kıvratma, harir veya kenefi adı verilen yerli dokumalardan yapılır.”O” yakalı önü göğse kadar açık kolları uzundur.

İşlik : Göynek üzerine giyilen işlik iki parmak genişliğinde dik yakalı önü bele kadar patlıdır. Düğmelerle kapatılır.İşlik çitari donluk denilen çizgili kumaştan yapılır. Kolları uzun kol ağzı manşetli ve tek düğme ile kapatılır. Sol omuzdan düğmeli olan işlikteki pat süsü olarak verilir.

Zıvga : Alta giyilen şalvar, zıvga / çakşır diye adlandırılır. Mavi çuha yada luvi denilen kumaştan yapılır. Beli uçkurlu paçası dar arkası körüklü olan şalvar (arkası körüklü tabir edilen yığmalı ve çok körüklü olanına zıvga denir. Yanlarda birer ilik cep bulunur. Paça ağzına yanlara ve cep ağzına 2 parmak eninde siyah renkli ipek kaytan geçirilerek süslenir. Göynek ve işlik şalvarın içine sokulduktan sonra uçkur bele sıkıca bağlanır.

Delme (Yelek) : İşliğin üzerine giyilir, kolsuz boyu bele kadar uzundur mavi veya kırmızı renk çuhadan dikilir. Önü üst üste gelerek üzerine dikilen simli klaptan bağlarla bağlanarak kruveze kapatılır.

Cepken / Ceket (Libade) : Yelek üzerine libade adı verilen cepken giyilir. Mavi ve kırmızı çuhadan yapılan cepkenin içi kırmızı veya bordo renkli kadife ile astarlanır. 3 parmak genişliğinde dik yakalı olan cepkenin boyu bele kadar uzundur. Ön etek uçları yuvarlak kesimlidir. Omuz başlarına tutturulmuş (Yaprak kol veya kartal kanat ) olan kolların altları açık ve el üstlerine gelen uçları sivridir. Kol ve etek etrafına, yakaya, ön, arka ve yanlara birkaç sıra sarı simli kaytan dikilerek süslenir. Ön ve arka parça arasında koltuk hizasındaki yan parça ve diğer kısımlarda sarı simli klaptanla blonya iğnesi tekniği ile stilize çiçek ve yaprak motifleri işlenerek süslenir.

Gayret Kuşağı : Deriden yapılır deri bağlarla belden bir kere döndükten sonra tokalarla bağlanır. Bağların üzeri yuvarlak gümüşlerle süslenmiştir. Ceplerine tütün tabakası, para kesesi, bıçak, tarak, ayna vb. eşyalar konur. En alttaki cebin altı açıktır. Buraya ise kama, tabanca gibi silahlar takılmaktadır. Gayret kuşağının üzerine sarı simli kayta ile çift sıra helozonik formlarla dikişte yapılarak süslenir. Yanlara kırmızı deri ile dikiş süsleri yapılır. Bir yanında uzun bağcıklar diğer yanında tokalar vardır. Gayret kuşağı göğüs ile kalça arasına yerleştirdikten sonra yandaki iki uzun bağcık kuşağın üzerindeki süslerin altından üstünden geçirilerek yanda tokalanır.

Kuşak / Tosya Kuşağı : Şalvarın beline ipek ve yünden yapılan “Gürün Şalını” zenginler ;“Tosya Kuşağını (Yünden dokunmuş)” orta halliler kullanır. Ham ipekle ve keçi kılından dokunan tosya kuşağı kırmızı-yeşil sarı-siyah çizgili olarak iki renkten yapılır ve 2 endir.Yaklaşık her biri 30 cm. enindeki 2 parça birbirine eklenir. Boyu 2 metre olan şalın uçları saçaklıdır.Kuşak ikiye katlandıktan sonra önden başlamak üzere sola doğru dolanarak sıkıca sarılır. Kuşağın uçlarındaki saçaklar sol taraftan kalça üzerine düşürülür.

Fes : Başa giyilen fes genellikle bordro renklidir. Keçeden yapılmış olup tepe ortasından aşağıya doğru kısa püsküllüdür.

Poşi : Fesin üzerine kırmızı, sarı, yeşil, mor yollu ipek kare şeklinde katlanarak bir ucu sağ kulağın arkasından sola doğru sarılır. Diğer uç solda poşinin altına sıkıştırılır. Zenginler ise fesin üzerine Hind Ebanisi denilen ipek örtüyü sarık gibi başa sararlar.

Çorap : Yünden el ile örülür düz beyaz, lacivert ve siyah renklidir. Beyaz olanlar kendinden nakışlı olduğu gibi düz örgüde olur, iplikle olan çoraplarda giyilir.

Ayakkabı : Zenginler (Livanlı) denilen kundurayı bazıları yemeni denilen özel surette hazırlanmış ayakkabıyı giyerler. Genelde erkek ayakkabıları ucu sivri yüzü bileğe kadar kapalı yanları lastikli etrafı ve önü helozonik formlarda dikişlerle süslü yüksek topuklu ayakkabılar giyerler. Genellikle siyahtır.

 

Aksesuarlar;

Köstek : Dört adet zincirden oluşan köstek, ay yıldız motifli kopçası ile sol göğüs üzerine tutturulur. Uçlarında top şeklinde sallantıları olan diğer uç sağ tarafa gayret kuşağının orta kısmına sokulur. Altını, alın altını gibi. (H.E.M)


Sinanözü, Türkiye
Çorum

Çorum
Bilgiler
Nüfus 97 [1] (2000)
Koordinatlar  
Posta Kodu 19900
Alan Kodu 0364
Yönetim
Coğrafi Bölge Karadeniz Bölgesi
İl Çorum
İlçe Kargı
Köy Muhtarı Mehmet Kalyon

 
www.sinanozukoyu.tr.gg  
   
sinanözüköyü  
 
 
TARİHİ  
  Köyümüz ;
Çorum iline 116 km, Kargı ilçesine
41 km uzaklıktadır.Kuzeyinde
KARACAOĞLAN KÖYÜ
Güneyinde YALMASARAY KÖYÜ
Doğusunda PELİTCİK KÖYÜ
Kuzey doğusunda AŞAĞI VE YUKARI
ZEYTİN KÖYÜ
 
KÖY MUHTARI  
  BEKİR ALABAŞ (HACI)

Köyün gelenekleri Osmanlı
geleneğine dayanır.
Artik her yil düzenli şekilde eğlenceler
şenlikler yapılır.
YEMEKLERİ : sırık kebabı, keşkek ,pirinç pilavı, yaprak sarması,



 
NUFUS  
  YAZ AYLARINDA
NUFUS ARTARKEN
KIŞ AYLARINDA AZALIR.
 
EKONOMİSİ  
  Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Köyde, ilköğretim okulu vardır, ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır , kanalizasyon şebekesi yapıldı, Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.



 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol